Here we go!

Dag 1: Lima

Allereerst: Está empezando…. En leuk dat je dit leest! Vandaag ga ik dan eindelijk op reis. Vandaag vlieg ik naar Lima, Peru. Ik zal vliegen met Air France/KLM vanaf Schiphol.

Ik werd wakker om 06:00 uur om de laatste spullen te pakken en rustig aan naar beneden te gaan. Hier was de rest al aan het wachten om afscheid te nemen. Ik omhelsde Mick en Kevin en stapte bij mijn ouders in de auto.
Eenmaal op Schiphol parkeerden we de auto en gingen we naar de baggage drop off. Dit is tegenwoordig allemaal automatisch, maar als je de instructies opvolgt moet het geen probleem zijn. Iets wat niet iedereen blijkbaar snapt. Maar dat terzijde, de spullen waren ingecheckt en we gingen nog even wat eten. Ik zou ook pas om 10:40 vliegen dus we hadden alle tijd.
Na mijn ontbijt was het tijd om naar de gate te gaan en Nederland te verlaten. En dit klinkt misschien hard om te zeggen maar ik denk niet dat ik het ga missen, sorry mam en pap! Ik liep naar de gate en stapte aan boord van de vlucht naar Paris, Charles de Gaulle. Een kleine vlucht van iets meer dan een uur. Onderweg heb ik nog wat gelezen voordat het vliegtuig landde. Hierna moest ik snel door naar een andere gate om de volgende vlucht te halen. Maar gelukkig kwam ik hier ook op tijd aan.
De vlucht zelf was relatief saai dus ik zal jullie de moeite besparen dat te moeten lezen.

Om 19:20 kwam ik aan op Lima International airport. Snel de tassen halen en dan door naar de taxi die me naar het hostel zou brengen. Ik had nooit een bevestiging gehad dat ik opgehaald zou worden dus het was nog even spannend of die man/vrouw er zou zijn. Maar gelukkig stond er een tenger mannetje in een wit overhemd mij op te wachten. Hij sprak geen woord Engels dus ik moest het doen met de namen van bekende Nederlandse voetballers om een conversatie te starten. Iets waar hij blijkbaar de grootste lol in had.

De eerste indruk die ik kreeg van Lima is dat het onwijs schoon is. Je ziet nergens afval en de politie is talrijk aanwezig. Dus ik voelde me meteen veilig. Later bleek dus dat de verkiezingen bezig waren in Peru dus ik vermoed dat ze een goed beeld willen laten zien aan het buitenland. Wie er heeft gewonnen weet ik niet maar een man in het hostel vertelde me dat het waarschijnlijk de linkse arbeiders partij is. Dit betekent blijkbaar goed nieuws voor Peru.

Na een ritje van een half uur kwam ik aan in de wijk Mia Flores. Hier zou mijn hostel staan, het is een groot roze gebouw in het midden van de wijk dus je kan het niet missen. Als je het ziet krijg je meteen het idee dat je in een oude mexicaanse kantina terecht bent gekomen. Maar binnen ziet het er veel beter uit. Het is klein maar knus, contact maken met andere reizigers is dus totaal geen probleem. En ja hoor, ik zit net 5 minuten van een welverdiende kop koffie te genieten stapt er een grote man op mij af. “My friend, how are you?’’ Zijn naam is Fernando en hij komt uit Sao Paolo, Brazilië. Je zou het niet zeggen omdat hij er uit ziet als een Aziaat. We raakten al snel aan de praat en besloten de volgende avond samen cavia te gaan eten in een restaurant dat iemand hier had aangeraden. Nu was het wel tijd om naar bed te gaan en even goed uit te rusten. De kamer is wat je van een typisch hostel zou verwachten. Een paar stapelbedden en twee snurkende gozers die met een arm uit het bed hangen. Dit zou nog een fijne nacht worden…