The road to Nasca en Nasca lijnen

Dag 4 & 5

Op dag 3 heb ik niet veel gedaan. Ik heb vooral geprobeerd een bus te regelen die mij naar Nasca zal brengen. Verder heb ik nog een beetje door Lima gestruind en ben vroeg gaan slapen. De volgende dag gaat de bus alweer om 07:30.

De dag is daar, ik moet weg uit het prachtige Lima. Ik had er zo graag nog veel langer gebleven want de stad pakt je. De mensen zijn vriendelijk en de stad is modern. Maar helaas komt aan alles dus een eind. Maar ik mag niet zeuren want : IK GA DE NASCA LIJNEN BEZOEKEN. Dit stond altijd al heel hoog op mijn bucketlist dus ik heb er onwijs veel zin in. Om in Nasca te komen moet je de bus nemen vanaf Lima. Ik heb er voor gekozen om de luxere variant te nemen want daar zit ook eten en drinken bij in begrepen. De maatschappij waar ik mee ga heet Cruz del Sur. Blijkbaar de beste van het land hoor ik later.

Ik zal jullie niet vervelen met het uitzicht dat ik had. Dat bestond voornamelijk uit hoge duinen en krakkemikkige huisjes. De armoede is beduidend groter dan in Lima. Overal waar je kijkt leven de mensen in krotten. Dus ik keek niet graag naar buiten.

Na een rit van 7.5 uur kwamen we aan in het stoffige dorpje Nasca. Als je alle verhalen zou horen zou het een onwijs gave stad moeten zijn, maar eerlijk gezegd viel het mij nogal tegen de eerste avond. Bijna alles was dicht en de straten waren onwijs stoffig. But okay, I will give it a try. Op de site waar ik het hostel had geboekt las ik dat het werd gerund door Nederlanders, maar toen ik er aan kwam zat er alleen een oud Peruviaans mannetje achter de toonbank die geen woord Engels sprak… Oké, ehm… wat nu? Uiteindelijk heb ik hem aan de hand van mijn paspoort laten zien wie ik was en dat ik gereserveerd had. Ook hier was weer een fout gemaakt, ik had een privé kamer geboekt maar werd neergezet op een kamer met 2 stapelbedden. Aan de andere kant was ik wel de enige. Dus officieel had ik een privé kamer. Als Nasca een goede indruk op me achter wil laten doen ze het niet goed. Wel heb ik met handgebaren een vliegtocht kunnen boeken over de Nasca lijnen. Dus we zullen zien of die man me heeft begrepen.

De volgende dag moet ik er vroeg uit. Om 07:00 moet ik klaar staan in de hal want ik word opgepikt om te vliegen over de Nasca lijnen. Ik zat keurig om 06:45 al klaar in de hal. Het werd 07:00 : niemand. Het werd 07:15 : niemand. En ja hoor het werd 07:45 : niemand. Nee hè, heb ik weer. Zo erg op verheugd en dan komt er niemand. Ondertussen was ik teruggegaan naar mijn kamer om nog even een paar uurtjes te slapen. Om 08:00 word er op de deur geklopt. Ik doe open, staat het oude mannetje daar. Hij is helemaal verbaasd dat ik er nog ben. Dus hij rent naar de telefoon en begint in super snel Spaans iemand op te bellen die mij naar het vliegveld moet brengen. Gelukkig is het dan toch geregeld. Met een loeivaart word ik naar het vliegveld gebracht. Daar word ik al opgewacht door een man die me snel naar binnen neemt en mijn paspoort checkt. Nouja… checkt, hij kijkt even of ik er 1 heb. Oké prima, als ik zo mag vliegen mij best. Snel door de ‘’douane’’ jammer genoeg heb ik hier geen foto van. Maar ik zal het je beschrijven: Er zit een man op een stoel met zijn benen op tafel. Een hoed op zijn gezicht waardoor hij volgens mij niks ziet. Het boeit hem letterlijk niks wie er allemaal gaan vliegen. Volgens mij sliep hij zelfs. Goed vooruitzicht dus. Ik heb 10 minuutjes moeten wachten in de ’gate’ tot de piloot ons kwam ophalen. Hij sprak vloeiend Engels en kwam heel professioneel over.

We liepen naar een kleine Cessna vliegtuig waar 5 passagiers en 2 piloten in konden. Hier kregen we nog een kleine veiligheidsinstructie om daarna in te stappen. De vlucht zou ongeveer 40 minuten duren. We stegen op en vlogen naar het oosten. Hier lagen bergen, dit was dus raar want de Nasca lijnen liggen op de grond. Maar toen we eenmaal de eerste bergen gepasseerd waren kwamen we op een enorme vlakte uit. Je zag de Nasca lijnen meteen liggen. Het eerste wat mij opviel was dat er veel meer zijn dan ze laten zien. Van driehoeken tot salamanders, van apen tot kolibries en de vreemdste: een astronaut en een t-rex. Respectievelijk een indiaan met een groot hoofd en een echte t-rex. Ik zou niet weten wat je er anders van kan maken. Om alles te laten zien vlogen we over alle Nasca lijnen in een 8 vorm. Op die manier konden beide zijden van het vliegtuig de lijnen zien. Niemand weet wie deze lijnen hebben gemaakt maar het vermoeden ligt bij het volk dat hier tussen 100 v Chr. en 500 n Chr. heeft geleefd. Naast het vliegen over de Nasca lijnen lieten ze ook nog een aantal ruïnes zien vanuit de lucht die we niet kunnen bereiken als toerist zijnde. Deze lagen wat meer in het westen en er waren nog opgravingen bezig. Het vermoeden is dat het van het Nasca volk was waar ik het eerder over had. Echt jammer dat we dit niet kunnen bezoeken.
Na een kleine 40 minuten zetten we het landen alweer in. In een klein vliegtuigje is het toch een stuk spannender dan in een grote jumbo jet. Je voelde alles veel duidelijker.
Toen ik uit het vliegtuigje stapte kwamen er meteen verkopertjes aangerend die ons van alles wilden verkopen, zo typisch… Maarja snel een paar ansicht kaarten gekocht en toen in de bus gestapt die me naar het hostel terug zou brengen.

Terug bij het hostel heb ik eerste even geluncht met een paar broodjes die ik nog had van de busreis naar Nasca. Waarom geld uitgeven als het ook makkelijk kan? Daarna heb ik even gerust op het dakterras van het hostel en alvast een deel van dit verslag geschreven. Daarna ben ik het dorp in gegaan. Hier heb ik een klein lokaal marktje bezocht die veel spullen te koop aanbood van originele lama wol. Hoe kom je erbij dit te gaan verkopen als het al in de schaduw 30 graden is? Behalve van wat fruit heb ik hier niks gekocht want iemand zei me dat er in Cusco een veel grotere markt is die mooiere lama spullen aanbied. Dus nog even wachten dan.
In de avond heb ik in een lokaal restaurantje gegeten op de hoek van de straat. En dit allemaal voor 8 sol oftewel 2,20 euro. Hiervoor kreeg ik een soep, groot stuk vlees van twijfelachtige afkomst en zoveel rijst als ik op kon eten. Allemaal heel erg prima dus. Morgen ga ik naar Cusco om met Zac en Eddie weer af te spreken. Ik zal slapen in Hostel Loki, blijkbaar een party hostel. Dus we zullen zien..